Response of maize hybrid (Zea mays L.), stay-green type to fertilization with nitrogen, sulphur, and magnesium. Part I. Yields and chemical composition

Field experiment was carried out in the Didactic and Experimental Department in Swadzim near Poznań, in years 2004-2005 (52o26’ N; 16o45’ E). The experiment was established in a „split-plot” design with two factors and four field replications. The primary factor consisted in three nitrogen doses: 0, 60, and 120 kg N·ha-1, while the secondary factor included four doses of kieserite (magnesium sulphate): 0 kg fertilizer·ha-1, 100 kg fertilizer·ha-1 (25 kg MgO·ha-1 + 20 kg S·ha-1), 200 kg fertilizer·ha-1 (50 kg MgO·ha-1 + 40 kg S·ha-1), and 300 kg fertilizer·ha-1 (75 kg MgO·ha-1 + 60 kg S·ha-1). An increase in the nitrogen dose increased grain yield, its moisture, and weight of 1000 grains but it decreased the yield index and the number of production ears. Under the influence of the magnesium sulphate fertilizer (kieserite), maize produced a higher yield of grains while limiting the vegetative biomass. The level of fertilization with nitrogen and kieserite differentiated the nitrogen content in the dry matter of grain and the magnesium content in the dry matter of ears. With an increased nitrogen fertilization, the content of crude fibre in the dry matter of grain increased, while the number of extraction compounds decreased. An increased dose of kieserite decreased the quantity of crude fibre in the dry matter of grain but, at the same time, it increased the amount of N-free extract. The highest yield of net energy, yield of digestible protein, and total protein were obtained for the dose of 120 kg N·ha-1.

Doświadczenie polowe przeprowadzono w Zakładzie Doświadczalno- -Dydaktycznym w Swadzimiu (52o26’ N; 16o45’ E), należącym do Katedry Agronomii UP w Poznaniu, w latach 2004-2005. Prowadzono je w układzie „split-plot” z 2 czynnikami w 4 powtórzeniach polowych. Czynnikiem I rzędu były trzy dawki azotu: 0, 60 i 120 kg N·ha-1, natomiast czynnikiem II rzędu cztery dawki kizerytu (siarczanu magnezu): 0 kg nawozu·ha-1, 100 kg nawozu·ha-1 (25 kg MgO·ha-1 + 20 kg S·ha-1), 200 kg nawozu·ha-1 (50 kg MgO·ha-1 + 40 kg S·ha-1) i 300 kg nawozu·ha-1 (75 kg MgO·ha-1 + 60 kg S·ha-1). Wykazano, że wzrost dawki azotu powodował zwiększenie plonu ziarna, jego wilgotności oraz MTN, natomiast zmniejszenie wskaźnika zbioru i liczby kolb produkcyjnych. Pod wpływem nawozu magnezowo-siarkowego (kizerytu) kukurydza wytwarzała większy plon ziarna, ograniczając jednocześnie produkcję biomasy wegetatywnej. Poziom nawożenia azotem i kizerytem różnicował zawartość azotu w s.m. ziarna i magnezu w s.m. kolb. Wraz ze wzrostem dawki nawożenia azotem zwiększała się zawartość włókna surowego w s.m. ziarna, natomiast zmniejszała się ilość związków bezazotowych wyciągowych. Wzrost dawki kizerytu powodował zmniejszenie ilości włókna surowego w s.m. ziarna, natomiast zwiększenie zawartości związków bezazotowych wyciągowych. Największy plon energii netto, plon białka strawnego i plon białka ogólnego uzyskano po zastosowaniu dawki 120 kg N·ha-1.