Judgment, Imagination and Bildung

Pedagogical practices that cultivate the capacities for individuals to think and to reason for themselves play a critical part in promoting the individual’s participation in democratic politics. Political deliberation and public decisions that give the will to live together its direction depend on the abilities of citizens to engage critically with the issues and challenges that threaten the common good. In this article, I argue that the kind of cultural knowledge that a liberal arts education traditionally entails also contributes to the individuals’ self-formation. The semantic complexity of the concept of Bildung bears out this connection between the cultivation of one’s aptitudes and the power to exercise one’s own judgment. This power in turn highlights the role played by imagination in reforming or revolutionizing praxis. In this regard, the experiences afforded by music, literature, cinema, theater and works of art teach us to be open to new ways of thinking, feeling and acting. Similarly, the schooling in phronesis that supports the development of the individual’s autonomy is at the same time a cultural good and a pedagogical obligation.

Działania pedagogiczne, skoncentrowane na pielęgnowaniu u jednostek władz związanych z myśleniem i rozumowaniem, odgrywają istotną rolę w promowaniu udziału tychże jednostek w demokratycznym życiu politycznym. Polityczne myślenie i wspólne decyzje, które wyznaczają kierunek rozwoju, zależą od zdolności poszczególnych obywateli do krytycznego zaangażowania się w sprawy i wyzwania godzące we wspólne dobro. W powyższym artykule wykazuję, że wiedza kulturowa, tradycyjnie przekazywana przez dyscypliny humanistyczne, również przyczynia się do kształtowania przez jednostkę samej siebie. Semantyczna złożoność pojęcia Bildung potwierdza związek pomiędzy rozwijaniem własnych uzdolnień i ćwiczeniem swojej władzy sądzenia. Ta władza z kolei podkreśla rolę, jaką odgrywa wyobraźnia w reformowaniu i rewolucjonizowaniu praktyki. Dlatego też doświadczenia zyskiwane dzięki muzyce, literaturze, kinu, teatrowi i dziełom sztuki uczą nas otwartości na nowe sposoby myślenia, odczuwania i działania. Podobnie nauczanie w ramach fronesis, wspierające rozwój autonomii jednostki, jest zarazem kulturowym dobrem i wymogiem pedagogicznym.