Managing nation building through human capital accumulation : ASEAN perspective

This paper aims to analyse how the ASEAN-5 countries manage nation-building through human capital accumulation. This quantitative study analysed the macroeconomic and human capital data of 5 ASEAN countries from 1970 to 2016. The independent variables incorporated in this study are physical capital, population growth, human capital and trade openness. The theoretical framework of this study is based on Mankiw, Romer and Weil’s endogenous Human Capital Augmented Solow model of economic growth. Ordinary Least Squares estimation technique was employed and the empirical results of this study deduce that human capital has a significant positive impact on economic growth in Malaysia and Singapore. Physical capital was found to have a significant positive impact on economic growth in Indonesia and Thailand. In Philippines, Indonesia and Thailand, it is demonstrated that population growth has a significant negative impact on economic growth, while trade openness is inferred to have a significant positive impact on economic growth only in Malaysia.

Niniejszy artykuł ma na celu przeanalizowanie, w jaki sposób kraje ASEAN-5 zarządzają budowaniem narodu poprzez akumulację kapitału ludzkiego. W tym badaniu ilościowym przeanalizowano dane makroekonomiczne i dotyczące kapitału ludzkiego z 5 krajów ASEAN w latach 1970-2016. Zmiennymi niezależnymi uwzględnionymi w tym badaniu są kapitał fizyczny, wzrost liczby ludności, kapitał ludzki i otwartość handlowa. Teoretyczne ramy tego badania opierają się na endogenicznym modelu wzrostu gospodarczego w kapitale ludzkim Mankiw, Romer i Weil. Zastosowano technikę szacowania najmniejszych kwadratów, a wyniki empiryczne tego badania wskazują, że kapitał ludzki ma znaczący pozytywny wpływ na wzrost gospodarczy w Malezji i Singapurze. Stwierdzono, że kapitał fizyczny ma znaczący pozytywny wpływ na wzrost gospodarczy w Indonezji i Tajlandii. Na Filipinach, w Indonezji i Tajlandii wykazano, że wzrost liczby ludności ma znaczący negatywny wpływ na wzrost gospodarczy, podczas gdy otwartość handlowa wywodzi się z istotnego pozytywnego wpływu na wzrost gospodarczy tylko w Malezji.