The common law approaches to identity theft: Implications for Hungarian law reform

The incidence of identity theft is escalating, especially in international contexts. Owing to the advancement of information technology, crimes associated with this issue are borderless and can manifest anywhere. The objective of this study is to scrutinize the regulatory frameworks concerning identity theft in foreign jurisdictions. The essay not only considers theoretical aspects but also practical and criminological dimensions of the issue in question. As an outcome of the examination of these regulatory models, it is hoped that proposals de lege ferenda (‘regarding future law’) can be articulated for the Hungarian legislature.The initial segment of the article grapples with defining the phenomenon. There is no universally accepted definition of identity theft. Various terms are employed in foreign literature to describe the very phenomenon, including “identity theft” and “identity fraud.” Subsequent to the conceptual introduction, the study surveys the potential forms of identity theft.In the subsequent sections of the article, the regulatory models of identity theft in common law jurisdictions are analyzed. The regulatory frameworks of the United States, the United Kingdom, Canada, and Australia are subject to examination.In the concluding section of the study, recommendations for future legislation (de lege ferenda) are proposed.

Częstość występowania kradzieży tożsamości nasila się, zwłaszcza w kontekście międzynarodowym. Dzięki postępowi technologii informatycznych przestępstwa związane z tym zagadnieniem nie mają granic i mogą ujawnić się wszędzie. Celem tego badania jest analiza ram regulacyjnych dotyczących kradzieży tożsamości w obcych jurysdykcjach. Esej uwzględnia nie tylko aspekty teoretyczne, ale także wymiar praktyczny i kryminologiczny. Oczekuje się, że w wyniku zbadania tych modeli regulacyjnych zostaną sformułowane propozycje „de lege ferenda” (dotyczące przyszłego prawa) dla węgierskiego ustawodawcy. Początkowy fragment eseju zmaga się z definicją zjawiska. Nie ma powszechnie akceptowanej definicji kradzieży tożsamości. W literaturze zagranicznej stosuje się różne terminy do opisania tego samego zjawiska, w tym „kradzież tożsamości” i „oszustwo tożsamości”. Po wprowadzeniu koncepcyjnym w opracowaniu przeanalizowano potencjalne formy kradzieży tożsamości. W drugiej części merytorycznej przeanalizowano modele regulacyjne dotyczące kradzieży tożsamości w jurysdykcjach anglosaskich. Ramy regulacyjne Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Kanady i Australii podlegają badaniu. W końcowej części proponujemy zmiany węgierskiej regulacji „de lege ferenda”.