“FARM TO FORK” STRATEGY AND ITS IMPLICATIONS FOR THE DEVELOPMENT OF THE BEEF PRODUCTION SECTOR IN POLAND

The article deals with the “Farm to Fork” Strategy, which is the European Union document significant for the future of the Common Agricultural Policy and the effects of its implementation for the beef sector in Poland, as well as an important element of agri-food exports. The analysis uses a “desk research” study to consider the EU legal acts and strategic documents (including CAP Strategic Plan), as well as documents of Eurostat, international organizations (FAO, OECD), and industry organizations. The analysis was performed using an expert method. The study was limited to four groups of issues: greenhouse gas emissions, eco-schemes, antibiotics, and animal welfare. It was concluded that the actions specified in the strategy aimed at considering external costs of food production (particularly health and environmental) would inevitably result in an increase in its prices, because, according to the analyses, the costs even exceed the market value of food. So far, they have been covered by taxpayers, consumers, and other entities. In this situation, according to the Commission, it seems justified to gradually abandon the cheap food policy, which is justified in poorer countries.

Artykuł dotyczy dokumentu Unii Europejskiej strategia „Od pola do stołu”, znaczącego dla przyszłości wspólnej polityki rolnej i skutków jego wprowadzenia dla sektora wołowiny w Polsce, ważnego elementu eksportu rolno- -żywnościowego. W analizie wykorzystano badanie typu „desk research” dla rozpatrzenia aktów prawnych Unii Europejskiej i dokumentów strategicznych (w tym Planu Strategicznego dla WPR), a także Eurostatu, organizacji międzynarodowych (FAO, OECD) i organizacji branżowych. Analizę wykonano metodą ekspercką. Ograniczała się ona do czterech grup zagadnień: emisji gazów cieplarnianych, ekoschematów, antybiotyków i dobrostanu zwierząt. W konkluzji stwierdzono, że działania zakładane w strategii prowadzące do uwzględnienia kosztów zewnętrznych wytwarzania żywności (zwłaszcza zdrowotne i ekologiczne) nieuchronnie prowadziłyby do podwyższenia jej cen, ponieważ według analiz koszty te przewyższają nawet wartość rynkową żywności. Dotychczas są one pokrywane przez podatników, konsumentów, inne podmioty. W tej sytuacji wydaje się zdaniem Komisji zasadne, aby stopniowo odchodzić od polityki taniej żywności, która ma uzasadnienie w krajach biedniejszych.