Samorządowe public relations to podręcznik dla osób zajmujących się na co dzień komunikacją społeczną – rzeczników prasowych, radnych, wójtów, burmistrzów, starostów oraz tych wszystkich, którzy chcieliby nimi zostać.
Książkę tę kupię w prezencie pracownikom wszystkich agend miejskich zajmujących się sprawami PR. Także wszystkim dyrektorom wydziałów, departamentów i innych instytucji miejskich. Wszystkim, którzy kierują pracami na rzecz mieszkańców i siłą rzeczy wchodzą w wielorakie „public relations”.
Znakomita książka! Praca naukowa, którą daje się czytać lekko, i która wciąga w trakcie lektury! Pełna pysznych anegdot i cennych wskazówek. Mądra.
Rafał Dutkiewicz – prezydent Wrocławia
Wydawało mi się, że znam dość dobrze i z powodzeniem stosuję to, o czym ta książka traktuje, ale prawie na każdej jej stronie znajdowałem nowe dla mnie informacje. Dziękuję za to, że nie jest to zbiór socjotechnicznych sztuczek, ale opis reguł postępowania w relacjach z ludźmi, do których autor ma szacunek i uczy szacunku niezależnie od tego, jakie kto ma wykształcenie czy status społeczny.
Stanisław Kracik – burmistrz Niepołomic
To świetny podręcznik dla każdego, kto pod sformułowaniem PR rozumieć chce więcej niż sporadyczne organizowanie konferencji prasowej prezydenta miasta.
Konrad Ciesiołkiewicz – rzecznik prasowy rządu Kazimierza Marcinkiewicza
Podręczniki Public Relations jakie opublikowano w Polsce raczej skupiają się na biznesowym PR aniżeli administracyjnym. Dlatego książka dr Jarosława Flisa trafia w istotną lukę wydawniczą. Praca - i to najważniejsze - oparta jest na praktycznym doświadczeniu autora jako rzecznika prasowego oraz konsultanta.
z recenzji prof. dr hab. Tomasza Gobana-Klasa
Jarosław Flis – doktor zarządzania i socjolog, pracownik Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, rzecznik prasowy Prezydenta Miasta Krakowa w latach 1993-97, doradca instytucji publicznych oraz sztabów wyborczych; komentator TVP i TVN, publikował w „Rzeczpospolitej”, „Dzienniku” i „Gazecie Wyborczej”; stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego” i „Nowego Państwa”.
