HISZPAŃSKIE IMIONA I NAZWISKA W TŁUMACZENIU POŚWIADCZONYM NA JĘZYK POLSKI

Przedmiotem niniejszego artykułu jest problem transpozycji hiszpańskich imion i nazwisk na język polski w tłumaczeniach poświadczonych. Autorka, odpowiadając na pytanie, w jaki sposób tłumacz powinien traktować nazwy własne w dokumentach, stara się zebrać i usystematyzować zasady odmiany hiszpańskich imion i nazwisk w języku polskim. W tym celu, bazując na danych statystycznych Instituto Nacional de Estadísticas, dokonuje analizy morfologicznej stu najpopularniejszych imion żeńskich, męskich oraz nazwisk i grupuje je wg końcówki, by następnie określić wzór i zasady ich odmiany. Obok kwestii językowych, Autorka porusza również kwestie prawne, dokonując przeglądu najważniejszych aktów prawnych regulujących zasady nadawania i rejestracji imion i nazwisk w Hiszpanii, oraz zasady „przekładu” nazw własnych w tłumaczeniach poświadczonych na język polski. Wieloaspektowa analiza problemu pozwala jej stwierdzić, że odmiana hiszpańskich imion i nazwisk w języku polskim jest niezwykle złożona i potwierdza konieczność kształcenia tłumaczy tekstów specjalistycznych również w zakresie języka ojczystego.

The purpose of this paper is the issue of the transposition of Spanish given names and surnames in certified translations into Polish. Answering the question how the translator should treat proper names in the documents translated, the author is trying to collect and systematize the principles of inflection of Spanish given names and surnames in their translations into Polish. In order to attain this, on the basis of the statistical data provided by Instituto Nacional de Estadísticas, she carries out the morphological analysis of one hundred most popular female and male given names and surnames, and groups them according to their inflection, in order to determine the patterns and principles of their inflection in Polish.Apart from the linguistic issues, the author also raises legal issues, making a survey of the most significant legal acts regulating the principles of naming and registering given names and surnames in Spain, as well as the principles of “translating” proper names in certified translations into Polish.The multifaceted analysis of the issue enables the author to conclude that the inflection of Spanish given names and surnames in Polish is extremely complex and confirms the necessity to educate translators of specialized texts also in the scope of their native tongue.