Geneza profesjonalizacji polskich służb społecznych

Artykuł jest kontynuacją rozważań o tożsamości i historii polskich służb społecznych. W szczególności nawiązuje do zagadnień związanych z genezą i początkami formowania się systemu edukacyjnego pracowników społecznych. Pamięć o początkach jest nieodzownym elementem myślenia o przyszłości w teraźniejszości. Kreowanie rozwiązań dla przyszłości bez szacunku dla dorobku przeszłości niesie liczne ryzyka błędów, które są doświadczeniem minionych pokoleń. Oznacza także ryzyko zaniechania w rozwoju sprawdzonych rozwiązań, które wpisują się w specyfikę rodzimych uwarunkowań społecznych, kulturowych czy mentalnych. Historia jest bowiem doskonałą nauczycielką dla współczesnych aktywistów zaangażowanych w polu praktyki jak i teorii.