Edukacja muzyczna − w stronę współczesnej kultury

The paper addresses questions essential for the education system: whether it offers up to date education, whether schools keep pace with the social reality, scientific world, the world of art and culture, and in particular, whether it draws attention to the need to complywith changes taking place in contemporary culture in designing the music education curricula. Presented theses and conclusions are based on the belief that cultural transformation we have been witnessing is a persistent phenomenon. It has taken place primarily through moderntechnologies and media, therefore schools and music education as a subject must take this fact into account, both in terms of ideas, curricula and daily practice. The paper has two parts. The former, based on analyses in the field of theory and sociology of culture, as well asculturalanthropology and education, discusses components appearing to be of key importance for understanding the present-day status of culture and for designing new solutions in universal music education; the author is trying to challenge some stereotypes and prejudice in thinkingabout contemporary musical culture. Analysis of these factors has provided the starting point for the latter part, outlining changes necessary in music education in order to make it satisfyimportant human needs and achieve essential objectives it was credited.

Artykuł porusza kluczowe dla oświaty zagadnienie aktualności oferty edukacyjnej, kompatybilności szkoły ze światem społecznym, nauki, kultury i sztuki, w tym przede wszystkim zwraca uwagę na konieczność uwzględniania w edukacji muzycznej zmian jakie zachodzą we współczesnej kulturze. Zaprezentowane tezy i wnioski opierają się na przeświadczeniu, że obecna transformacja kulturowa jest zjawiskiem trwałym. Dokonała się one głównie za sprawą nowoczesnych technologii, mediów i powinnością szkoły i edukacji muzycznej jest uwzględnianie tego faktu zarówno na poziomie koncepcji, programów nauczania, jak i codziennej praktyki. Tekst składa się z dwóch części. W pierwszej, na podstawie analiz z zakresu teorii, socjologii, antropologii i pedagogiki kultury, omówione są elementy, które wydają się kluczowe dla zrozumienia współczesnej sytuacji kultury oraz dla planowania nowych rozwiązań w powszechnej edukacji muzycznej, w tym autor stara się zmierzyć z pewnymi stereotypami i uprzedzeniami w myśleniu o współczesnej kulturze muzycznej. Analiza tych uwarunkowań jest punktem wyjścia do naszkicowania w części drugiej zmian jakie są konieczne w edukacji muzycznej, tak aby mogła ona zaspokajać ważne potrzeby ludzi i mogła realizować istotne cele jakie jej przypisujemy.