Franchising jako forma sieciowego umiędzynarodowienia podmiotów hotelarskich w procesie globalizacji korporacyjnej

Celem artykułu jest wskazanie, że franchising stanowi instrument sieciowego umiędzynarodowienia koncernów hotelowych. W opracowaniu przedstawiono problematykę sieciowej internacjonalizacji hoteli z perspektywy kooperacyjnej formy globalnej ekspansji. Ukazano teoretyczne podejście do zagadnienia internacjonalizacji za pośrednictwem orientacji sieciowej, którą porównano z modelem uppsalskim. W części empirycznej przedstawiono wyniki badania przeprowadzonego metodą ankietową, w terminie od stycznia do kwietnia 2017 roku. Dane pierwotne uzyskano za pomocą kwestionariusza ankiety skierowanego do menadżerów odpowiedzialnych za rozwój sieci hotelowych koncernu AccorHotels oraz Best Western Hotels&Resorts na rynku polskim. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że sieciowanie stanowi sposób internacjonalizacji analizowanych marek hotelowych i wykorzystywane jest w strategiach działania oraz rozwoju koncernów. Interpretacja wyników podjętych badań pozwoliła na stwierdzenie, iż funkcjonowanie w sieci franchisingowej pozwala hotelom na maksymalizację zysku oraz zdobycie przewagi konkurencyjnej.

The purpose of this article is to indicate that franchising is an instrument of network internationalisation of hotel concerns. The research was conducted through a questionnaire survey addressed to the managers responsible for the development of hotel chains AccorHotels and Best Western Hotels & Resorts in the Polish market. In addition, the case study method was used for network research. As a result of the research, it was found that cross-linking is a way of internationalisation of the analysed hotel brands and is used in the strategy and development of companies. Interpretation of the results of the investigations made it possible to conclude that functioning in the franchising network allows hotels to maximise profit and gain competitive advantage. In addition, this article presents the problem of network internationalisation of hotels from the perspective of a cooperative form of global expansion. A theoretical approach to the issue of internationalisation was presented through a network approach that was compared with the Uppsala model.

Цель статьи – указать, что франчайзинг – инструмент сетевой интернационализации гостиничных трестов. В работе представили проблематику сетевой интернационализации гостиниц из перспективы кооперативной формы глобальной экспансии. Указан теоретический подход к вопросу интернацио- нализации путем сетевой ориентации, которую сравнили с уппсальской моделью. В эмпирической части представили результаты опроса, проведенного в период с января по апрель 2017 г. Первичные данные получили с помощью вопросника, направленного менеджерам, ответственным за развитие сетей гостиниц трестов AccorHotels и Best Western Hotels & Resorts на польском рынке. В результате проведенных опросов выявили, что формирование сетей – способ на интернационализацию анализированных гостиничных брендов и его используют в стратегиях действия и развития трестов. Интерпретация результатов изучения позволила сказать, что функционирование во франчай-зинговой сети позволяет гостиницам максимизацию прибыли и обретение конкурентного преимущества.