„Kelnerska dyktatura…”. Walka organizacji gastronomicznych w Warszawie i Lublinie w 1919 roku na łamach prasy lokalnej

Poland’s regaining of independence in 1918 contributed to increased activity of workers’ movements. Employees who wanted improved working conditions, normalised work hours and increased wages in many cases organised demonstrations to achieve their goals. Members of the Trade Union of Waiters with the central office in Warsaw, who could not communicate with the stubborn owners of restaurants and cafes, undertook atypical forms of striking, which sometimes became a threat to the health and lives of the customers. Members of the Lublin branch, following the example of the waiters from Warsaw, organised many protests in restaurants, at the same time disputing with their employers in the local press.

Odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 roku przyczyniło się do wzrostu aktywności ruchów robotniczych. Pracownicy, chcąc poprawy warunków, unormowania godzin pracy oraz podwyższenia pensji, w wielu sytuacjach organizowali demonstracje, aby osiągnąć swoje cele. Istniejący wówczas Związek Zawodowy Kelnerów z centralną siedzibą w Warszawie, nie mogąc porozumieć się z nieustępliwymi właścicielami lokali gastronomicznych, podejmował się organizowania nietypowych form strajków, które niekiedy stanowiły zagrożenie dla zdrowia i życia klientów. Członkowie lubelskiego oddziału tej organizacji, wzorując się na działaniach warszawskich kelnerów, przeprowadzili wiele akcji protestacyjnych w lokalach, jednocześnie polemizując ze swoimi pracodawcami na łamach lokalnej prasy.