Technologia służąca mieszkańcom?

Przestrzeń mieszkaniowa XXI wieku za sprawą technologii komputerowych i Internetu zatraca swoje fizyczne granice umożliwiając mieszkańcom zarówno prowadzenie zdalnych aktywności życiowych bez wychodzenia z domu jak i kontrolowanie fizycznej przestrzeń zamieszkania z zewnątrz. Technologie te kreują nowe formy aktywności domowych jednocześnie globalnie łącząc przestrzenie zamieszkania. Niniejsza praca prezentuje wyniki przeprowadzonego studium przypadków dostępnych technologii „smart home” w celu weryfikacji w jaki sposób i jakim kosztem służą one mieszkańcom. Przeprowadzone badania wykazały, że urządzenia „smart home” oferują szereg udogodnień i ułatwień pozwalając nie tylko kontrolować i ograniczyć koszty zamieszkania, ale również dostarczając informacji i rozrywki. Jednocześnie, urządzenia te coraz częściej, przyjmują formę przedmiotów wyposażenia wnętrz, w niepozorny sposób zbierając i udostępniając informacje o czynnościach życiowych domowników, i ingerują w tradycyjny podział na przestrzeń prywatną i publiczną zamieszkania. Inteligentne domy wymagają inteligentnych mieszkańców, niestety brak możliwości zarządzania udostępnianymi informacjami sprowadza domowników do roli konsumentów produktów i dostawców danych dotyczących sposobu użytkowania przestrzeni mieszkaniowej.

The 21st century housing space due to computer technologies and the Internet is losing its physical boundaries, enabling residents to both conduct remotely life activities without leaving home and to control the physical living space from outside. These technologies create new forms of home activities while globally connecting living spaces. This work presents results of a case study of available “smart home” technologies which was conducted to verify how and at what cost they serve residents. Research has shown that “smart home” devices offer a number of facilities and amenities allowing not only to control and reduce housing costs, but also to provide information and entertainment. At the same time, these devices more and more often take the form of interior furnishings, inconspicuously collecting and sharing information on the living activities of the household members and interfere with the traditional division into private and public space of residence. Smart homes require smart residents, but unfortunately the fact that residents don’t manage information they share, plays down them to the roles of consumers of products and providers of data about living space usage.