Renesans strategii – czyli o niemożliwości uprawiania „evidence based policy”

W artykule postawiona zostaje teza, że polityka gospodarcza, wbrew popularnym opiniom nie może opierać się na wiedzy naukowej. Teza zostaje poparta szeregiem argumentów wskazujących problematyczność stosowania twierdzeń naukowych w praktycznym działaniu. Nie oznacza to jednak, że decydent skazany jest na działanie nieracjonalne. W tym kontekście wykazane zostaje, że właściwym narzędziem umożliwiającym podejmowanie lepszych decyzji jest strategia. Strategia pojmowana jako pewien system reguł decyzyjnych a nie jako plan działania. Egzemplifikacją tego rozumowania staje się zaprezentowanie zasady ostrożności, która jest jedną z najbardziej fundamentalnych i uniwersalnych reguł decyzyjnych, na których może opierać się polityka gospodarcza państwa.

The article puts forward a hypothesis according to which economic policy, contrary to popular opinion, cannot be based on scientific knowledge. This thesis is supported by a series of arguments indicating how problematic is to apply scientific theories in practical action. Especially in the field of economic policy. This doesn’t mean however, that a decision maker must be irrational. In this context, it is demonstrated, that strategy is a right tool to make better decisions. A strategy, understood as a system of decision rules, not as an action plan. This reasoning is being exemplified by the introduction of precaussionary principle, which is one of the most fundamental and universal decision rules on which economic policy of the state can be based.