W stronę lepszego rozumienia emocji: Wpływ filozofowania z dziećmi na uczenie emocji – przegląd badań rozwojowych

Niniejszy artykuł podejmuje kwestię roli Filozofii dla Dzieci (P4C) w kontekście rozumienia emocji. Najpierw przedstawiamy początek koncepcji Filozofii dla Dzieci, jako metody pedagogicznej wspierającej umiejętność krytycznego myślenia oraz proces, w jakim przekształciła się w narzędzie badawcze rozwijane w postaci interwencji psychologicznych. Następnie pokazujemy, w jaki sposób narzędzie P4C można zastosować w badaniach rozwojowych dotyczących rozumienia emocji przez dzieci. Argumentujemy, że projekt P4C służy nie tylko budowaniu wiedzy i poprawie zdolności poznawczych, ale sprzyja również kształtowaniu rozumienia sfery emocjonalnej. Pokazujemy, że korzyści z filozofowania w domenie emocji są obserwowane u coraz młodszych dzieci. Zaznaczamy przy tym, że P4C dopiero od niedawna jest wykorzystywana w kontekście wspierania rozwoju emocji, a także w ramach interwencji z udziałem dzieci poniżej wieku szkolnego. Pokazujemy, że jest wynikiem zmian w sposobie pojmowania umysłowości dziecka, które nastąpiły w psychologii rozwojowej w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat.

The article discusses Philosophy for Children (P4C) in the context of understanding emotions. First, we present the origins of Philosophy for Children as a pedagogical method designed to support critical thinking, and its subsequent evolution into a research tool based on psychological interventions. We then show how P4C can be applied in research on children’s understanding of emotions. We argue that not only does P4C serve to build knowledge and improve cognitive abilities, but also promotes understanding of affective phenomena. We show that the benefits of philosophizing about emotions are being observed in increasingly younger children. We point out that P4C has only recently been used for supporting the development of emotion comprehension, and that research using P4C interventions with preschoolers is also a recent development. We believe both of these to result from a change over the recent decades in how the child’s mind is conceptualized in developmental psychology.