Omówienie analizy sieciowej

Pomimo że tradycyjne badania opierają się na niezależności aktorów, w analizie sieciowej zakłada się, że aktorzy są nawzajem od siebie zależni. Zgodnie z tym założeniem celem analizy sieciowej jest ilościowy pomiar regularnie występujących wzorców. W analizie sieciowej zakłada się, że działania aktorów nie są ani niezależne, ani autonomiczne, ale wzajemnie się determinują, a relacja między aktorami pełni rolę kanału, którym przepływają lub są przesyłane zasoby (materialne lub niematerialne). Ponadto różnica w porównaniu z tradycyjnymi metodami badawczymi polega na tym, że pozycja gracza w grupie może ograniczać jego działania, a z drugiej strony tworzy środowisko, w którym mogą występować zdarzenia zbieżne. Innymi słowy, aktorzy są wzajemnie zależni, zasoby znajdują się w obiegu poprzez relacje i powstaje sieć społeczna, ale działania mogą być różne w zależności od pozycji aktora w grupie. Dlatego też, nawet jeśli punktem wyjścia analizy jest w gruncie rzeczy pojedynczy aktor, w rzeczywistości obejmuje ona nie tylko aktora, ale również grupy i relacje między tymi grupami a aktorem.