Methodology of assessing the relative environmental validity of developing drainage and irrigation on a regional scale

The topic of the research is a specific feature of the region within a group of regions – the relative environmental validity of developing drainage and irrigation within it; relative, as it refers to the environmental validity of developing drainage and irrigation in regions belonging to a selected group of regions. The research revolves around the issue of the methodology for assessing (quantifying) the relative environmental validity of developing drainage and irrigation in a region (province). Developing such a methodology and presenting an example of its application is, thus, the aim of this work. The methodology comprises two parts. The first of them pertains to generic, e.g.: climate, soil-water, hydrological, etc. quantification of the relative environmental validity of developing drainage and irrigation in regions (provinces), while the second – the synthesis of these partial generic validities into one indicator – the relative environmental validity of developing drainage and irrigation in a region (province). When realizing the first part, indicators characterizing the partial validities for developing drainage and irrigation in subregions (districts) are used, whereas in the second – a fragment of the ELECTRE III multi-criteria dialogue method of ordering of variants. Based on the proposed methodology, the individual provinces of Poland were classified. The classification was carried out based on such generic validities for the development of irrigation as climatic, soil-water, hydrological and environmental-ecological validity. According to this classification, Opolskie Province is characterized by the strongest environmental validity of developing irrigation, whereas Małopolskie Province – the lowest. Preliminarily analyses confirmed the accuracy and reliability of the proposed methodology for assessing the relative environmental validity of developing drainage and irrigation in the provinces.

Przedmiotem pracy jest specyficzna cecha regionu w grupie regionów, którą jest względna przyrodnicza zasadność rozwoju w nim odwodnień i nawodnień. Względna, gdyż odnoszona do przyrodniczej zasadności rozwoju melioracji w regionach należących do wyróżnionej grupy regionów. Problemem pracy jest pytanie o metodykę szacowania (kwantyfikacji) względnej przyrodniczej zasadności rozwoju melioracji w regionie (województwie). Opracowanie takiej metodyki i zaprezentowanie przykładu jej zastosowania stanowi cel pracy. Metodyka składa się z dwóch części. Pierwsza dotyczy rodzajowej, np. klimatycznej, glebowo-wodnej, hydrologicznej itp., kwantyfikacji względnej przyrodniczej zasadności rozwoju melioracji w regionach (województwach), druga zaś – syntezy tych cząstkowych rodzajowych zasadności w jeden wskaźnik – względną przyrodniczą zasadność rozwoju melioracji w regionie (województwie). W realizacji pierwszej części wykorzystuje się wskaźniki charakteryzujące cząstkowe zasadności rozwoju melioracji w subregionach (powiatach), w drugiej zaś – fragment wielokryterialnej dialogowej metody porządkowania wariantów ELECTRE III. Na podstawie zaproponowanej metodyki sklasyfikowano województwa w Polsce. Klasyfikacji dokonano na podstawie takich rodzajowych zasadności rozwoju melioracji, jak: zasadność klimatyczna, glebowo-wodna, hydrologiczna i przyrodniczo-ekologiczna. Według tej klasyfikacji największą przyrodniczą zasadnością rozwoju nawodnień charakteryzuje się województwo opolskie, najmniejszą zaś – małopolskie. Wstępne analizy potwierdziły trafność i rzetelność proponowanej metodyki szacowania względnej przyrodniczej zasadności rozwoju nawodnień w województwach.