Relacje osób w kryzysie bezdomności ze zwierzętami: wsparcie i zakorzenienie czy wykorzystywanie zwierząt?

Tematyka relacji osób bezdomnych i ich zwierząt jest traktowana marginalnie, jako kwestia mało istotna społecznie. Zagadnienie to wymaga głębszego oglądu ze strony socjologii, pracy socjalnej i psychologii. Nauki społeczne i humanistyczne coraz częściej podejmują refleksję nad rolą zwierząt towarzyszących w zmieniającym się społeczeństwie ponowoczesnym, jednak analizy te dotyczą w ogromnej mierze sytuacji typowych, powszechnych. Znacznie mniej uwagi poświęca się roli relacji ze zwierzętami w życiu osób marginalizowanych ze względu na przynależność do określonej społecznie kategorii. Jedną z takich sytuacji jest los osób bezdomnych, które opiekują się zwierzętami. Celem prezentowanego tekstu jest analiza roli relacji ze zwierzętami w życiu osób bezdomnych.

The relationship between the homeless and their animals is treated as marginal, as an issue of little social importance. The most probable cause are “common sense” approaches that focus on the more urgent challenges that need to be addressed to increase the well-being of the homeless such as providing health care, financial support and employment. Contrary to these needs, relations with animals appear as a kind of a whim that creates problems and is not crucial. Indeed, in the social sciences in general, the value of human and animal companionship, as an important source of positive emotions, is being increasingly analysed. The role of animals in human societies increases as social consciousness changes. The role of animals in the lives of socially marginalized people is still being questioned. In this work I identify the emotional significance of the relationship with animals for the homeless people.