Analiza wybranych sposobów fragmentacji wymuszonej pocisków artyleryjskich

W artykule przedstawiono wybrane wyniki numerycznych obliczeń wytrzymałościowych fragmentów wkładek odłamkowych umieszczanych w korpusach (skorupach) pocisków oraz fragmentacji korpusów pocisków artyleryjskich (tabela 1), przeprowadzonych za pomocą analizy wytężenia komponentów z zastosowaniem Metody Elementów Skończonych (MES) z użyciem programu INVENTOR firmy Autodesk. W ramach analizy przedstawiono przykładowe kształty odłamków powstałych ze skorupy pocisku wykonanej z materiału 45H1 (fragmentacja przypadkowa), który stanowi punkt odniesienia analizy. W części pierwszej artykułu przedstawiono najstarszy sposób nacinania wkładki odłamkowej, czyli w kształcie rombu. Pokazano odłamek powstający z tego typu wkładki oraz przedstawiono największą wadę tego typu nacinania. Następnie przedstawiono fragment wkładki odłamkowej wykonanej zgodnie z nacięciami Pe-arson’a. Efektywność tej metody jest ściśle uzależniona od grubości skorupy i rozstawu nacięć. Przedstawiono zmodyfikowane odłamki i uwypuklono podstawowe zalety tego rozwiązania. Nie jest to rozwiązanie optymalne o czym napisano w dalszej części artykułu opisującej metodę przeciwnych nacięć (w punkcie 2.3). Analizę wykonano w ramach realizacji zadania naukowego „Prace badawczo-konstrukcyjne nad opracowaniem amunicji do 120 mm moździerza samobieżnego RAK".

Paper includes selected results of numerical strength calculations for fragmentation liners placed in the shells (crusts) of projectiles and for fragmentation of artillery shells (Table 1) performed by a component strain analysis and a finite element method (FEM) and executed by INVENTOR software of Autodesk company. Some exemplary shapes of fragments originating from the shell made of 45H1 material (random fragmentation) which are a reference basis of the analysis are presented in the paper. In the first part of the paper the oldest way of cutting the fragmentation liner according to diamond pat-tern is presented. A fragment created by this type of the liner and the most significant drawback of such type of cutting is presented. Next a fragment of the fragmentation liner made with Pearson notch is showed. The effectiveness of this method is strictly dependant on the shell body thickness and notch spacing. The modified fragments are showed and the main advantages of this solution are described. The solution is not optimal according to discussion presented further in the paper where a method of opposite grooving is presented (in chapter 2.3).This analysis was carried out in the frame of R&D project entitled “Research and Development work on ammunition to 120 mm self-propelled mortar RAK”.