Odpoczynek duchowy jako funkcja zgromadzeń wspólnotowych w Qumran

Autor artykułu, wykorzystując w procesie interpretacji wybranych tekstów qumrańskich osiągnięcia współczesnej psychologii, podejmuje problematykę regulacji emocji w Zrzeszeniu, dając tym samym głęboki wgląd w duchowość omawianej wspólnoty, jak również w mechanizmy psychospołeczne funkcjonujące w niej i zapewniające jej spójność, trwanie i tożsamość. Przedstawia w pierwszej kolejności genezę negatywnych napięć wypływających z duchowości Zrzeszenia, jak również ich charakterystykę oraz konsekwencje (habituacja, zmęczenie psychiczne i ich pochodne), jakie groziły zarówno poszczególnym qumrańczykom, jak i całej ich wspólnocie. Bazując zaś na przekonaniu o zgromadzeniach Zrzeszenia jako rozwiązaniu mającym na celu zapobiegnięcie tymże konsekwencjom, charakteryzuje ich cechy szczególne, które ostatecznie interpretuje pod kątem ich funkcji zapewniania odpoczynku duchowego członkom wspólnoty.

The article discusses the issue of emotional adjustment in the Community, using the achievements of contemporary psychology in the process of interpreting selected Qumran texts to  provide a deep insight into the psyche and spirituality of the Qumran community and into the psychosocial mechanisms that functioned within it, ensuring its cohesion, persistence and identity. Firstly, the study depicts the origins of the negative tensions that emerged from the spirituality of the Community, describing them and their consequences (habituation, mental exhaustion and their derivatives) to the Qumranites and their whole community. Taking as an assumption the conviction that the Community’s congregations were the solution intended to prevent those consequences, the article describes their distinctive features and interprets them, paying special attention to their function of providing spiritual rest to the members of the Qumran community.