Współczesne technologie a nowa perspektywa pojmowania celów projektowych. Kulturalno-społeczna wizja przestrzeni interaktywnych

Interakcja jest dziś powszechnie znanym terminem, który na polu architektury i projektowania często kojarzony jest z pojedynczymi, kazuistycznymi urządzeniami technologicznymi czy też systemowymi rozwiązaniami usprawniającymi funkcjonalność użytkowanych przez nas przedmiotów. Stosunkowo rzadko jednak myśli się o interaktywności w większej skali terytorialnej, jako o dynamicznej przestrzeni dialogu mającej określony wpływ na społeczeństwo. Mimo iż projektowanie interaktywne coraz mocniej ugruntowuje swoją pozycję w coraz to nowych sektorach działalności ludzkiej (wystawiennictwo, sztuka interaktywna, rozrywka, edukacja,), to relatywnie niewiele uwagi we współczesnej debacie społecznej poświęca się jego misji socjokulturowej. Niniejszy artykuł jest próbą zdefiniowania roli i celów projektowania przestrzennego, wykorzystującego nowe technologie pod takim właśnie kątem. Główna idea oscyluje tu wokół doniosłości zastosowania tego typu rozwiązań w obszarze budowania zdrowych relacji społecznych i nowych trendów kulturowych.

Although the phenomenon of interactive space is increasingly consolidating its position in more and more new areas of human activity, relatively little attention in contemporary cultural discourse is devoted to its socio-cultural mission. This article is an attempt to show a new perspective of design goals seen through the prism of socio-environmental benefits resulting from the alliance concluded between design and interactive technologies. In turn, the circumstances of the birth of the design paradigms of the 20th and 21st centuries and contemporary user-oriented design procedures and research are discussed. On the example of good practices, the author presents the characteristics and potential of designing interactive installations in the context of building healthy social relations and new cultural trends. Particular attention is paid to the new model of space with a feedback on the user, characterized by temporariness, participation and evolution. The event-oriented type of integration environment, illustrated by appropriately selected examples, acts here as a flexible matrix for building new quality of connections between the environment (public and private space) and the human community.