Pracoholizm – istota konstruktu i trafność nomenklatury jako aktualny problem w badaniach nad zjawiskiem. Komentarz do Staszczyk i Tokarz (2015)

Analiza wyników badań dotyczących w zapowiedzi „pracoholizmu”, w tym niektórych badań polskich, wskazuje na co najmniej trzy niepokojące stany rzeczy: (a) stosowania nierzadko błędnej nomenklatury „pracoholizm” do zjawisk niezwiązanych z uzależnieniem od pracy, (b) włączania do konceptualizacji zjawiska pracoholizmu wymiarów definiujących zdrowe zapracowanie (np. zaangażowanie w pracę), które nie różnicują pracoholizmu jako zaburzenia od zjawiska zdrowego zapracowania, (c) stosowania nietrafnej interpretacji uzyskanych rezultatów badawczych, które dotyczą zdrowego zapracowania, jako opisujących uzależnienie od pracy. W komentarzu do artykułu zawarto dyskusję dotyczącą wymienionych kwestii problematycznych.