Ocena wpływu stresu na obiektywnie i subiektywnie mierzoną jakość snu w populacji osób pracujących

WSTĘP: Wszechobecny stres ma wielokierunkowy wpływ na nasze zdrowie. Jednym ze szczególnie widocznych pro-blemów, jakie generuje, są zaburzenia snu. Celem pracy była ocena wpływu subiektywnie ocenianego stresu na obiek-tywnie i subiektywnie mierzoną jakość snu oraz senność. MATERIAŁ I METODY: Metodą ankietową i aktygraficzną przebadano 179 zdrowych dorosłych osób w wieku 25–60 lat. Wykorzystano skalę senności Epworth (Epworth Sleepiness Scale – ESS), kwestionariusz jakości snu Pittsburgh (Pittsburgh Sleep Quality Index – PSQI) oraz rejestratory snu MotionWatch 8 wraz z oprogramowaniem MotionWare. Dane analizowano z wykorzystaniem programu Statistica 13.3. WYNIKI: Nasiloną senność zaobserwowano u 7,8% populacji, umiarkowaną u 15,1%, złą jakość snu u 29,7%. Średnie natężenie stresu oscylowało w granicach 3,1 pkt w 5-punktowej skali. Spośród badanych 27,4% doświadczało trudnych i przygnębiających problemów w życiu, z którymi jedynie 45,5% osób potrafiło sobie poradzić. Stres istotnie pogarszał jakość snu (PSQI) i wyniki badań aktygraficznych, trudne problemy w życiu przekładały się na pogorszenie jakości snu (PSQI), senność (ESS) oraz pogorszenie zapisu aktygraficznego. Na jakość snu, obniżenie senności oraz zapis aktygra-ficzny korzystnie wpływała umiejętność radzenia sobie ze stresem. WNIOSKI: Stres istotnie pogarsza jakość snu, w niewielkim stopniu wpływając na senność dzienną. Metody kwestio-nariuszowe wydają się lepsze od aktygrafii do monitorowania wpływu stresu na jakość snu. Popularyzacja technik radzenia sobie ze stresem wydaje się bardzo wskazana jako skuteczna metoda profilaktyki zaburzeń snu, zwłaszcza w populacji pracującej.

INTRODUCTION: Stress is ubiquitous and has a multidirectional impact on our health. One of the most visible problems caused by stress is sleep disturbance. The aim of the study was to evaluate the impact of subjectively assessed stress on objectively and subjectively measured sleep quality and somnolence. MATERIAL AND METHODS: 179 healthy adults aged 25–60 were examined using survey and actigraphy methods. The Epworth Sleepiness Scale (ESS), the Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) and MotionWatch 8 dream recorders with MotionWare software were used. The data were analysed using Statistica 13.3 software. RESULTS: Increased sleepiness was observed in 7.8% of the population, moderate in 15.1%, poor sleep quality in 29.7%. The average intensity of stress oscillated around 3.1 pts on a 5-point scale. 27.4% had difficult and depressing problems in life, which only 45.5% of people could cope with. Stress significantly worsened the quality of sleep (PSQI) and the results of the actigraphy tests; difficult problems in life translated into a deterioration of sleep quality (PSQI), somnolence (ESS) and deterioration of the actigraphy record. The ability to cope with stress positively influenced the quality of sleep, the actigraphy record and reduced sleepiness. CONCLUSIONS: Stress significantly worsens the quality of sleep, with a slight impact on daytime sleepiness. Questionnaire methods seem to be better than actigraphy to monitor the impact of stress on sleep quality. Due to the significant impact on sleep quality, it would be advisable to promote stress-coping methods as an effective method to prevent sleep disorders, especially among the working population.