Prawo pracownika do odpoczynku dobowego i tygodniowego

Celem artykułu jest omówienie prawa pracownika do odpoczynku dobowego i tygodniowego uregulowanego w kodeksie pracy, a mającego swe źródła w prawie europejskim. Opracowanie przedstawia zakres norm wynikających z traktatów, dyrektyw i zaleceń unijnych, które stanowiły swoistą mapę drogową dla ukształtowania polskich przepisów w tym zakresie. Szczegółowa analiza art. 132 i 133 k.p. prezentuje natomiast ich wykładnię oraz przyjętą linię orzeczniczą, zwraca uwagę na mankamenty ustanowionych norm pojawiające się w trakcie ich stosowania w praktyce, a także stanowi podstawę do wskazania wniosków de lege lata i de lege ferenda.

The purpose of the article is to discuss the employee’s right to daily and weekly rest regulated in the Labour Code and having its sources in European law. The study presents the scope of standards resulting from EU treaties, directives and recommendations, which constituted a kind of road map for shaping Polish provisions in this area. Detailed analysis of art. 132 and 133 of the Labour Code shows whereas their interpretation and adopted case-law, draws attention to the shortcomings of the established norms that appear during their application in practice and also provides the basis for indicating de lege lata and de lege ferenda conclusions.