Jaki korporatyzm w Polsce? Rada Dialogu Społecznego w okresie funkcjonowania rządu Beaty Szydło

Korporatyzm rozumiany jako system formułowania polityki, w ramach którego rząd, związki zawodowe i organizacje pracodawców wspólnie podejmują i implementują decyzje polityczne w obszarze społeczno-gospodarczym, występuje w wielu państwach Europy Zachodniej. Po 1989 roku w Polsce wykształciła się zdeformowana odmiana tego systemu – PR (Public Relations) korporatyzm. W jego ramach rząd pozoruje negocjacje trójstronne z partnerami społecznymi, aby zwiększyć poziom poparcia politycznego wśród obywateli. W rzeczywistości samodzielnie podejmuje decyzje polityczne. Celem artykułu było zbadanie czy utworzenie nowego organu korporatystycznego (Rady Dialogu Społecznego), dysponującego znacząco większymi kompetencjami niż poprzednik (Trójstronna Komisja ds. Społeczno-Gospodarczych) doprowadziło do transformacji systemu uprawiania polityki w Polsce z PR korporatyzmu na korporatyzm zachodnioeuropejski. W artykule poddano analizie porównawczej aktywność Rady w okresie funkcjonowania rządu Beaty Szydło (2015–2017) z działalnością Komisji w latach 2002–2015. Wyniki badań ujawniły, że Rada i Komisja były równie nieefektywnymi organami dialogu społecznego, na forum których nie były podejmowane istotne decyzje polityczne. W artykule wykazano, że zwiększenie uprawnień organu korporatystycznego nie musi powodować poprawy jakości dialogu społecznego. Po 2015 roku PR korporatyzm pozostał dominującym systemem formułowania polityki w Polsce.

Corporatism, understood as a policy making system in which the government, trade unions and employers’ organizations collectively make and implement political decisions in the socio-economic matters, functions in many Western European countries. A deformed version of this system – PR (Public Relations) corporatism – emerged in Poland after 1989. Within its framework, the government simulates the tripartite negotiations with social partners to strengthen its political support among the citizens. In fact, it makes political decisions on its own. The aim of the article was to examine whether creation of the new corporatist organ (The Social Dialogue Council), which has substantially greater competences than its predecessor (The Tripartite Commission for Socio-Economic Matters) led to transformation of the policy-making system in Poland from PR corporatism to Western European corporatism. The comparative analysis was conducted in this paper in relation to the Council activity during the period of Beata Szydło’s government (2015–2017) and the Commission’s activity between 2002–2015. The research results revealed that the Council and Commission were equally ineffective social dialogue organs, during assemblies of which no major political decisions were made. The paper indicates that expanding the competences of the corporatist organ does not have to improve the social dialogue’s quality. PR corporatism has prevailed in Poland as a policy-making system after 2015.