Degree of mineralisation of bones in children with idiopathic scoliosis. Do these children show a reduced bone mineral density?

Introduction: Idiopathic scoliosis constitutes a serious clinical problem due to the risk of progression, trunk deformation and possible respiratory disorders. The relation between the bone mineral density (BMD) and the risk of scoliosis developing in children is still unclear. However, confirmation of such a relation could result in both modifications of the current treatment and an earlier rehabilitation in children with decreased bone mineral density. Aim: The aim of the study was to assess the BMD in children with idiopathic scoliosis, in accordance with the guidelines of the International Society of Clinical Densitometry (ISCD). Materials and methods: a total of 57 children with idiopathic scoliosis aged 5.5 to 18.0 years took part in the study. Anteroposterior (AP) radiographs were taken to determine the Cobb angles. Also, the trunk axial rotation angles according to Bunnell were evaluated using Adam’s test with a scoliometer. The densitometric examinations of the L1-L4 spine were performed using a densitometer, based on Dual-energy X-ray absorptiometry (DEXA). Results: Among the 57 patients with scoliosis, a Z-score equal or below – 2.0 SD occurred in 5 of the examined children (9%). a statistically significant correlation between the BMD and the spine angle, and between the Z-score value and the spine angle, was not observed. Conclusions: Our study indicates that a decreased bone mineral density is not observed in the population of children with scoliosis. The densitometric examination of the children with scoliosis is difficult to interpret, due to their continuous skeletal grow and the great differences in bone size between individuals of the same age, as well as rotations of the analysed vertebrae, and the limited growth due to scoliosis.

Wstęp: Skolioza idiopatyczna jest trójpłaszczyznową deformacją kręgosłupa o nieznanej etiologii. Stanowi ona u dzieci poważny problem kliniczny z uwagi na możliwość jej progresji, deformacji tułowia oraz możliwych zaburzeń oddychania. Wciąż nie jest do końca jasny związek między mineralizacją kości a ryzykiem rozwoju skoliozy u dzieci. Potwierdzenie takiej korelacji mogłoby przyczynić się zarówno do zmiany dotychczasowego leczenia, jak również do wczesnej interwencji rehabilitacyjnej dzieci z obniżoną gęstością kości. Cel pracy: Celem pracy była ocena gęstości mineralnej kości u dzieci ze skoliozą idiopatyczną, zgodnie z wytycznymi Międzynarodowego Towarzystwa Densytometrii Klinicznej (ISCD). Materiał i metody: 57 dzieci ze skoliozą idiopatyczną w wieku od 5,5 do 18 lat. Kąt skoliozy wyznaczano na zdjęciu rtg kręgosłupa metodą Cobba. Kąt rotacji tułowia wg Bunnella oceniano w teście Adamsa za pomocą skoliometru. Badania densytometryczne kręgosłupa L1-L4 wykonano za pomocą densytometru, opartego o metodę absorpcjometrii promieniowania rentgenowskiego o podwójnej energii (DEXA). Wyniki: Spośród 57 pacjentów ze skoliozą Z-score równy lub poniżej – 2,0 SD występował u 5 badanych dzieci (9%). Nie zaobserwowano statystycznie istotnej korelacji między gęstością mineralną kości a skrzywieniem kręgosłupa, jak również między wartością Z-score a skrzywieniem kręgosłupa. Wnioski: Nasze badania wskazują, że u dzieci ze skoliozą nie obserwuje się obniżonej gęstości mineralnej kości. Badanie densytometryczne u dzieci ze skoliozą jest trudne do interpretacji, ponieważ obok czynników związanych z ciągłym procesem rośnięcia szkieletu i dużymi różnicami międzyosobniczymi w rozmiarze kości u dzieci w tym samym wieku, na wynik wpływają też czynniki związane ze skoliozą, tj. rotacja kręgu w miejscu pomiaru oraz deficyt wzrostu związany ze skrzywieniem kręgosłupa.