Effect of addition of Ca, Cu, Fe, Zn and lactic acid to drinking water on content of these elements in muscles of slaughter turkeys

The study was conducted on 300 turkey cocks type BUT-9, grown under optimal conditions for this kind of poultry. The feed was a typical commercial full-dose mix for turkeys. The birds were divided into 5 experimental groups. From the 3rd week of their life, they were given preparations with their drinking water. Group I was the control group, while drinking water for the test groups was enriched as follows: lactic acid (0.4%) for group II, CuSO4 in the amount of 30 mg Cu·dm-3 H2O for group III, CuSO4 (30 mg Cu-dm-3) and 0.4% of lactic acid for group IV and CuSO4 in the amount of 50 mg Cu·dm-3 for group V. Application of the preparations was terminated after 3 days, when symptoms of poisoning were observed in turkey cocks of groups II and IV, alongside increased mortality rate. Samples of drinking water were taken for analyses, and from each group 10 birds were selected for slaughter to take tissue samples (breast and leg muscles). The objective of the experiments was to determine the concentration of Ca, Mg, Zn, Cu and Fe in the consumable tissues of turkey cocks. The study showed that the highest rate of mortality of turkey cocks was observed in the group that was given lactic acid with their drinking water, and these turkeys had increased levels of Ca, Cu, Zn and Fe. In none of the groups, the content of Zn in the breast muscle exceeded 20 mg kg-1, while the concentration of copper in all experimental groups (except the control) was above the level of 10 mg kg-1. Increased doses of copper caused an increase in the concentration of magnesium in the leg muscles, while a combination of copper supplementation with lactic acid resulted in increased accumulation of Cu in both the breast and leg muscles.

Badania przeprowadzono na 300 indorach typu BUT-9, odchowywanych w optymalnych warunkach przewidzianych dla tego typu ptaków. Paszą była typowa komercyjna mieszanka pełnoporcjowa dla indyków. Ptaki podzielone na 5 grup doświadczalnych, od 3. tygodnia życia otrzymywały preparaty do wody pitnej. Grupa I była grupą kontrolną, grupa II otrzymywała do picia wodę z kwasem mlekowym (0,4%), grupa III otrzymywała do wody pitnej dodatek CuSO4 w ilości 30 mg Cu·dm-3 H2O, grupa IV — dodatek CuSO4 (30 mg Cu-dm-3) i 0,4% kwasu mlekowego, grupa V — dodatek CuSO4 w ilości 50 mg Cu·dm—3. Podawanie preparatów zakończono po 3 dniach, ponieważ w grupach II i IV zaobserwowano u ptaków objawy zatrucia i zwiększoną liczbę padnięć. Pobrano próbki wody pitnej do analiz oraz wybrano z każdej grupy po 10 ptaków do uboju, w celu pobrania prób z tkanek (mięsień piersiowy i mięsień udowy). Celem badań było określenie kumulacji Ca, Mg, Zn, Cu i Fe w tkankach konsumpcyjnych indorów. W badaniach stwierdzono, że najwięcej padnięć indorów zaobserwowano w grupie otrzymującej dodatek kwasu mlekowego do wody pitnej, w której stwierdzono zwiększone ilości Ca, Cu, Zn i Fe. W mięśniu piersiowym indorów ze wszystkich grup zawartość Zn nie przekraczała 20 mg kg-1, natomiast kumulacja miedzi we wszystkich grupach doświadczalnych, oprócz kontrolnej, przekraczała 10 mg kg-1. Zwiększone dawki miedzi wpłynęły na podwyższenie koncentracji magnezu w mięśniu udowym, a suplementacja miedzi z kwasem mlekowym spowodowała wzrost kumulacji Cu w mięśniach piersiowym i udowym.