O świętej przestrzeni, Stanisławie Vincenzie i Eliadem. Próba konfrontacji religioznawstwa z literaturą

Artykuł stanowi relację z przeprowadzonych zajęć z doktorantami literaturoznawstwa poświęconych zagadnieniu świętej przestrzeni w Prawdzie starowieku Stanisława Vincenza w odniesieniu do terminów religioznawczych: homo religiosus, sacrum, profanum, religia kosmiczna, którymi posługiwał się Mircea Eliade. Autorka podjęła się próby odczytania tekstu literackiego za pomocą terminologii filozofii religii. Konfrontacja ta odsłoniła nowe możliwości interpretacyjne prozy Vincenza, a także ujawniła potencjał tkwiący w interdyscyplinarnym podejściu do czytania literatury.  

The article is a report of classes conducted with PhD students of literary studies devoted to the issue of the sacred space in Prawda starowieku by Stanisław Vincenz in relation to religious terms: homo religiosus, sacrum, profanum, cosmic religion, used by Mircea Eliade. The author undertook an attempt to read the literary text using the terminology of philosophy of religion. This confrontation exposed the new possibilities of interpreting Vincenz’s prose, and revealed the potential of interdisciplinary approach to reading literature.