Grenzgänge. Zu (männlichen) Ausbrüchen aus emotionaler Routine im Romanwerk von Stephan Thome

Der Aufsatz ist zwei Romanen des deutschen Schriftstellers Stephan Thome gewidmet. Den Kristallisationspunkt der teils melancholischen, teils witzig pointierten Narrationen bilden sowohl in Grenzgang (2009) als auch in Fliehkräfte (2012) die verzweifelten, mehr oder minder geglückten Versuche männlicher Protagonisten, sich aus emotionaler Routine zu befreien, die in Zeiten des Abgesangs auf habituelle Männlichkeitsnormen, in unterschiedlicher Ausprägung dem männlichen Subjekt als ein notdürftiger Schutzbau für ‚sein geschundenes Ego‘ dient. Den Ausgangspunkt bilden die soziokulturell angelegten Studien, die die These widerlegen, dass das Spektrum männlicher Emotionen sich auf die Unterdrückung der Gefühle und die Disziplinierung pathologischer Leidenschaften beschränke.

Artykuł poświęcony jest dwóm powieściom niemieckiego pisarza Stephana Thome: Grenzgang (2009) oraz Fliehkräfte (2012). Punktem ciężkości tych po części melancholijnych, po części dowcipnych narracji są desperackie, mniej lub bardziej udane próby uwolnienia się bohaterów z emocjonalnej rutyny, która po upadku habitualnych norm męskości przejawia się jako prowizoryczny schron dla ‚udręczonego ego‘ męskiego podmiotu. Punktem wyjścia rozważań są prace socjologiczne i kulturoznawcze, które obalają tezę, jakoby spektrum męskich emocji ograniczało się do tłumienia uczuć i dyscyplinowania patologicznych namiętności.  

The article is devoted to two novels of the German writer Stephen Thome: Grenzgang (2009) and Fliehkräfte (2012). The essential element of those partly melancholic, partly witty narratives are desperate, more or less successful attempts to free the literary heroes from emotional routine which – after the fall of habitual norms of masculinity – manifests itself as a makeshift shelter for the ‚plagued ego‘ of the male subject. The point of departure in relation to those deliberations are sociological and cultural works which debunk the thesis that the spectrum of male emotions limits itself to suppressing emotions as well as to disciplining pathological desires.