Nudności i wymioty

Nausea is an unpleasant, painless sensation of a strong, irresistible need to vomit, and vomiting depends on the rapid expulsion of stomach contents through the mouth, resulting in severe abdominal and chest cramps. Nausea and vomiting may occur independently of each other, but usually they are connected. Nausea and vomiting occur in response to stimuli, both physiological and pathological. Usually, however, chronic nausea and vomiting are symptoms of gastrointestinal disease. Diseases of the digestive tract and the peritoneum are a large group of diseases that cause nausea and vomiting, from gastritis and colitis with an acute infectious background, the food poisoning and food hypersensitivity, to the acute conditions – small bowel obstruction and/or cancer. Drugs and toxins are one of the most common causes of nausea and vomiting, particularly cytostatics. Other causes of nausea and vomiting include: CNS disease leading to increased intracranial pressure, endocrine and metabolic diseases (uremia, ketoacidosis in diabetes, thyroid and parathyroid glands and Addison’s disease), myocardial infarction of inferior wall, postoperative nausea and vomiting. As a functional disease were included in the Rome III criteria in “Disorders of the stomach and duodenum” section. The differential diagnosis should take into account the duration of vomiting, the time between the meal and the onset of vomiting as well as the nature of the content of vomit and other symptoms. Interview and physical examination usually provide sufficient information for correct diagnosis and determining treatment for most patients suffering from nausea and vomiting. Some patients, however, require laboratory testing, imaging and endoscopy before appropriate therapy. Management of nausea and vomiting is the alignment of water and electrolyte disorders, causal or symptomatic treatment. If possible, we use the causal treatment of nausea. In many patients, however, corrective antiemetics and treatment of impaired gastrointestinal function are necessary.

Nudności są nieprzyjemnym, niebolesnym odczuciem silnej, nieodpartej potrzeby zwymiotowania, z kolei wymioty polegają na gwałtownym wydaleniu treści żołądka przez usta w wyniku silnych skurczów mięśni brzucha i klatki piersiowej. Nudności i wymioty mogą występować niezależnie od siebie, ale najczęściej są ze sobą powiązane. Nudności i wymioty powstają w odpowiedzi zarówno na bodźce fizjologiczne, jak i patologiczne. Zwykle jednak przewlekłe nudności i wymioty są objawem chorób przewodu pokarmowego lub innych narządów. Choroby przewodu pokarmowego i otrzewnej stanowią szeroką grupę chorób wywołujących nudności i wymioty, począwszy od nieżytu żołądkowo-jelitowego o ostrym infekcyjnym tle, przez zatrucie pokarmowe i nadwrażliwość pokarmową, do stanów ostrych – niedrożności jelita cienkiego lub/i grubego. Leki i toksyny, między innymi cytostatyki, są jedną z najczęstszych przyczyn nudności i wymiotów. Wśród innych przyczyn nudności i wymiotów można wymienić: choroby OUN prowadzące do zwiększenia ciśnienia śródczaszkowego, choroby endokrynologiczne i metaboliczne (mocznica, kwasica ketonowa w cukrzycy, choroby tarczycy i przytarczyc oraz choroba Addisona), zawał ściany dolnej mięśnia sercowego, nudności i wymioty pooperacyjne. Nudności i wymioty jako choroby czynnościowe zostały ujęte w III kryteriach rzymskich w punkcie „Choroby czynnościowe żołądka i dwunastnicy”. W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić czas trwania wymiotów, czas pomiędzy posiłkiem a wystąpieniem wymiotów, a także charakter treści wymiocin i inne objawy towarzyszące. Wywiad i badanie fizykalne dostarczają zwykle wystarczających informacji do postawienia prawidłowej diagnozy i ustalenia leczenia u większości chorych cierpiących na nudności i wymioty. Niektórzy pacjenci wymagają jednak badań laboratoryjnych, obrazowych i endoskopowych przed zastosowaniem odpowiedniej terapii. Schemat postępowania w przypadku nudności i wymiotów polega na wyrównaniu zaburzeń wodnych i elektrolitowych, postępowaniu diagnostycznym i rozpoczęciu leczenia przyczynowego lub leczenia objawowego. Jeśli to możliwe, stosujemy przyczynowe leczenie nudności. U wielu chorych konieczne są leki przeciwwymiotne i korygujące zaburzone funkcje przewodu pokarmowego.